Απασφάλισε ο Αντώνης Σαμαράς και ο Κώστας Καραμανλής εξαπολύοντας επίθεση κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην απαντάει, και να βγάζει ανακοίνωση η κυβέρνηση λέγοντας: «Δεν σχολιάζουμε πρώην πρωθυπουργούς».
Από το βήμα της εκδήλωσης στο Πολεμικό Μουσείο για το βιβλίο: «οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», παρόντος του ίδιου του Κώστα Καραμανλή και απόντος του Έλληνα πρωθυπουργού. ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν άφησε να πέσει κάτω τίποτα και μπροστά στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη εξαπέλυσε επίθεση ασκώντας σφοδρή κριτική τόσο στον Μητσοτάκης όσο και στην κυβέρνηση πιάνοντας το νήμα από την «επιστροφή στις ρίζες» και φτάνοντας στις αιχμές για «μικρότερη και πιο φοβική ΝΔ» μετά τις ευρωεκλογές.
«Απασφάλισε» κατά Μητσοτάκη
Μπαίνοντας στην καρδιά των ακροατών, υπό το αμήχανο βλέμμα του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη, έκανε λόγο για τη «μικρότερη και πιο φοβική ΝΔ», ενώ χαρακτήρισε αλαζονική την κυβέρνηση. Εξέφρασε μάλιστα το παράπονο πως αντιμετώπισαν τον ίδιο και τον Κώστα Καραμανλή με απαξίωση.
«Φθάσαμε στο σημείο, στο περιβόητο νομοσχέδιο για τον γάμο, να θέτω συγκεκριμένα ερωτήματα επί της ουσίας, κι όχι μόνο δεν μου απάντησε κανείς αλλά οργανώθηκαν “κενά έδρανα” την ώρα που μιλούσα… Και συνεχίστηκαν τα πανηγύρια υπουργών, αγκαλιά με ΛΟΑΤΚΙ, στα θεωρεία της Βουλής την ώρα που το ένα τρίτο των βουλευτών της παράταξής μας δεν το ψήφισε… . Αφήστε και τα γλέντια που ακολούθησαν σε μπαρ αμέσως μετά… Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έτσι ακόμη και τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρό της, γιατί να μην σας θεωρήσει ο κόσμος αλαζόνες κύριοι;» διερωτήθηκε.
Με ένα «μανιφέστο» έξι σημείων ξεκίνησε με το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα καλώντας σε «επιστροφή στις ρίζες, επιστροφή στις ιδέες και στις αρχές των κομμάτων και των παρατάξεων. Άμεσα!»
Συνέχισε με «το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα, σε αριθμό ψήφων, στην ιστορία της παράταξης» και αναφορές σε «αποϊδεολογικοποίηση» και συγκρίσεις με άλλες, τελείως διαφορετικές, εποχές που «δείχνουν αδυναμία κατανόησης της κρισιμότητας των περιστάσεων και είναι, το λιγότερο, ατυχείς».
Κάλεσε την κυβέρνηση να σκεφθεί «ότι το περιβόητο “41%” ήταν το αποτέλεσμα του φόβου που προκαλούσε στον ελληνικό λαό η πιθανότητα επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ (…) αλλά όταν κατέρρευσε εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι εξέλιπε αυτός ο φόβος, μετά από έναν μόλις μήνα, στις δεύτερες εκλογές, ξαναπήραμε μεν 41% αλλά με 300.000 κόσμο λιγότερο που, ήδη, από τότε αρνήθηκε να μας ξαναψηφίσει…».
Οι αιχμές συνεχίστηκαν με τη Νέα Δημοκρατία που «είχε πάντοτε πόρτες ανοιχτές» αλλά «όχι πόρτες ιδεολογικά αφύλακτες» αλλά και πως «είναι άλλο πράγμα η διεύρυνση και άλλο η μετάλλαξη».
Τα ερωτήματα «μαχαιριές»
Έχοντας πάντα στο στόχαστρό του τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τις τοποθετήσεις του μετά τις ευρωεκλογές, είπε: «Συνιστά μήπως πολιτική πρόταση το “ούτε Δεξιά, ούτε Κέντρο, ούτε Αριστερά, μόνο μπροστά”; Τί σημαίνει όταν λέμε ότι τα ‘’προβλήματα δεν έχουν χρώμα’’; Πώς δεν έχουν; Για παράδειγμα, ο γάμος των ομόφυλων για την Αριστερά είναι ‘’μια χαρά’’, για εμάς είναι πρόβλημα!
Πως και γιατί δημιουργήθηκε ‘’η μικρότερη και πιο φοβική” Νέα Δημοκρατία όλων των εποχών, σε αυτές τις εκλογές; Μήπως ο ιστορικά μικρότερος αριθμός ψήφων δείχνει ότι το δέντρο, πράγματι, ούτε ψηλώνει, ούτε απλώνεται, ακριβώς διότι αποκόπηκε από τις ρίζες του;
Πως γίνεται όταν όλη η Δύση στρέφεται πιο Δεξιά, ορισμένοι να αναζητούν διαρκώς τους ανεμόμυλους ενός φαντασιακού κέντρου;
Πως μπορεί να λειτουργήσει μια κεντροδεξιά παράταξη χωρίς τη Δεξιά, και με ένα κέντρο -“φάντασμα”, που ο καθένας το ορίζει όπως θέλει; Ποιες κοινωνικές συμμαχίες, ποιες παραγωγικές τάξεις, ποιες ομάδες εργαζομένων, θα υπηρετήσουμε τότε; Με βάση και την πρόσφατη εκλογική συμπεριφορά της κοινωνίας, ποιες πολιτικές συμμαχίες θα συνάψει, αν χρειαστεί, η παράταξη, με ποιους, και σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση;».
Δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτά. Αμφισβήτησε το μοντέλο διακυβέρνησης «με την ιδεολογία της παράταξης στο περιθώριο, με το αποκαλούμενο επιτελικό κράτος των 63 μελών του υπουργικού συμβουλίου, με ανακυκλούμενους υπουργούς, -πάμπολλους και πάντα ‘’αλάνθαστους’’ εξωκοινοβουλευτικούς- και με τους βουλευτές σχεδόν απαξιωμένους (…)» σε μια εποχή «δίχως πολιτικό αντίπαλο, δίχως τρόϊκα κι επιτήρηση και σε συνθήκες πρωτοφανούς επικοινωνιακής παντοδυναμίας».
Οι πολιτικοί γιατροί χωρίς σύνορα, τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια
Οι αναφορές του Αντώνη Σαμαρά ήταν βιτριολικές. «Ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε την κεντροδεξιά να τον κυβερνήσει, κι όχι τους ..πολιτικούς “γιατρούς χωρίς σύνορα”» ανέφερε λίγο αργότερα.
Από την κριτική Σαμαρά δεν ξέφυγαν θέματα της οικονομίας λέγοντας πως η Ελλάδα άμεσα πρέπει να αποφασίσει εάν θα αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας της. «Το μεγαλύτερο δομικό πρόβλημα είναι η ανυπαρξία ουσιαστικού ανταγωνισμού σε μεγάλο πεδίο της παραγωγικής δραστηριότητας. Έχουν σχηματιστεί καρτέλ κι ολιγοπώλια σε πολλά πεδία, όπως για παράδειγμα στην ενέργεια, στην τηλεφωνία, στα σούπερ-μάρκετ», ανέφερε κόντρα σε όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Σημείωσε πως η Ελλάδα οφείλει να σημάνει «κόκκινο συναγερμό» για τη δημογραφική μας μαράζωση και χάραξη ξεχωριστής πολιτικής, κατά προτεραιότητα, για την ενίσχυση του δημογραφικού.
Να αποφασίσει εάν θα θωρακίσει τους θεσμούς, και ειδικά τη Δικαιοσύνη «η οποία ήρθε η ώρα να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από την εκτελεστική εξουσία».
Τέλος, για τα εθνικά θέματα έκρινε πως «η εικόνα της χώρας μας είναι αποκαρδιωτική» ανοίγοντας όλα τα φλέγοντα θέματα από την τραγωδία της Κύπρου, το λάθος ψήφισμα με το Κόσοβο, την ανακήρυξη ΑΟΖ και θαλάσσιων πάρκων, την Αγία Σοφία και τη Μονή της Χώρας, το «Σύμφωνο περί Φιλίας» με την Τουρκία, τον Φρέντυ Μπελέρη την Συμφωνία των Πρεσπών καλώντας τον πρωθυπουργό «να αποφασίσει, άμεσα, την αλλαγή της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής».
Καραμανλής κατά Μητσοτάκη
Ο Κώστας Καραμανλής άσκησε σκληρή κριτική στο Μέγαρο Μαξίμου και στον Μητσοτάκη ανεβαίνοντας στο βήμα λίγο μετά τον Αντώνη Σαμαρά. «Παρατηρώντας τις ευρωπαϊκές εξελίξεις διαχρονικά είναι ολοφάνερο ότι προσεγγίζουμε με αυξανόμενη ταχύτητα μια κρίση εμπιστοσύνης, όπου οι αρχόμενοι δεν εμπιστεύονται τους άρχοντές τους, τη φιλοπατρία, την ακεραιότητα, την κοινωνική ενσυναίσθηση και ανθρωπιά των αρχόντων τους, και οι άρχοντες αδυνατούν να κατανοήσουν τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις των αρχομένων», είπε αρχικά, εστιάζοντας ακολούθως στη μεγάλη αποχή των πρόσφατων εκλογών.
Έπειτα ο κ. Καραμανλής μίλησε για αδυναμία των ηγεσιών να ακούσουν την «καμπάνα δυσφορίας» των πολιτών, ενώ σημείωσε πως είναι αδιανόητη η διολίσθηση επί εθνικών θέσεων στα ελληνοτουρκικά.
Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε διεξοδικά στην ομιλία του και σε ελιτίστικες συμπεριφορές και νοοτροπίες που απαξιώνουν τους πολίτες που διαμαρτύρονται. «Στην προσπάθειά τους μάλιστα να υποβαθμίσουν τη σημασία του εκλογικού μηνύματος, δεν διστάζουν με δημόσιες αναφορές να μετέρχονται με μεγάλη ευκολία περιφρονητικών και απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τους διαμαρτυρόμενους πολίτες», ανέφερε, καταγγέλλοντας πως «αίφνης η Ευρώπη γέμισε από λαϊκιστές, ακροδεξιούς, φιλοφασίζοντες και θρησκόληπτους» που «δεν μπορούν να συλλάβουν τις σύγχρονες τάσεις και προτεραιότητες της πολυπολιτισμικότητας, του άκρατου δικαιωματισμού, της παντοκρατορίας των αγορών κι ενός αδιαφανούς τραπεζικού συστήματος, του σταδιακού εξοβελισμού του έθνους-κράτους». Και προσέθεσε πως «αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται οι πολλοί» και «η μόνη παραδοχή που κάνεις είναι ότι θα έπρεπε απλώς να το επικοινωνήσεις καλύτερα, είναι βέβαιο ότι εκείνοι έχουν δίκιο κι εσύ άδικο. Αν ούτε αυτό καταλαβαίνεις, τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα».
Τα παραπάνω ο κ. Καραμανλής τα χαρακτήρισε «δείγματα νοσηρής και επικίνδυνης νοοτροπίας», καθώς «η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός δεν φανερώνουν μόνο ρηχότητα και επιπολαιότητα», αλλά «φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη».
Ο κ. Καραμανλής ήταν αυστηρός και για τα εθνικά θέματα. Αρχικά είπε πως πιστεύει ότι καμία κυβέρνηση δεν θα ήταν διατεθειμένη να υποχωρήσει σε μείζονα εθνικά θέματα, διότι «αποκλείω την πιθανότητα να το επιθυμεί», αλλά και «επιπρόσθετα δεν θα μπορούσε, διότι θα βρισκόταν αντιμέτωπη με την ομόθυμη και σθεναρή αντίδραση των Ελληνίδων και των Ελλήνων». Στο πλαίσιο αυτό έστειλε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις πως «είναι αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στο Δικαστήριο να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμη και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων», καταλήγοντας πως «είμαι κατηγορηματικός σε αυτό». Με αφορμή τις τοποθετήσεις των κ. Καραμανλή και Σαμαρά, το Μέγαρο Μαξίμου μετέδιδε ότι η κυβέρνηση δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών.
